Διάφορα λουλουδια θα μπορούσαν να αναπτύξουν ρίζες στον κήπο μας, σαν αποκοπούν μικρά τους τμήματα και φυτευθούν σε καλά δουλεμένο υπόστρωμα. Το πλεονέκτημα φύτευσης στην οριστική τοποθεσία όμως, το οποίο και ο κηπουρός καλλιεργητής θα μπορούσε να εκμεταλλευθεί άνετα, επικαλύπτεται από ένα πλήθος μειονεκτημάτων δυστυχώς· η αδυναμία μετακίνησης σε περίπτωση ανάγκης, η πιθανή αδυναμία προστασίας και ο μικρός αριθμός των φυτών, που είναι ικανός να δεχτεί τον συγκεκριμένο τρόπο πολλαπλασιασμού, είναι τρία μόλις από αυτά. Ως εκ τούτου, το μόσχευμα (1), ένα σκαφτηράκι (2) και προαιρετικά, λίγη ορμόνη ριζοβολίας (3), η οποία και εφαρμόζεται πριν από το φύτεμα, αποτελούν τα όσα υλικά θα χρειαστούν οι κηπουροί καλλιεργητές, για να συνεχίσουν την αυτή καλλιεργητική εργασία.

Αναλυτικότερα, αφού βρούμε το λουλούδι (1) το οποίο και θα πολλαπλασιάσουμε, αποκόπτουμε ένα κομμάτι βλαστού του (2), είτε ξεμασχαλίζοντας τον, εφόσον είναι χλωρός, είτε εφαρμόζοντας τομή πάνω από "σημαδεμένο" οφθαλμό, εφόσον είναι ξυλώδης. Εν συνεχεία, δουλεύουμε τον χώρο στον οποίο και θα πραγματοποιήσουμε τη φύτευση (3), δουλεύουμε το υπόστρωμα δηλαδή, ανοίγουμε μια τρύπα και ποτίζουμε. Ακολούθως, τοποθετούμε το μόσχευμα εντός της τρύπας (4), σκεπάζουμε ελαφριά (5), πιέζουμε ελαφριά (6), ποτίζουμε (7) και απομακρυνόμαστε (8), προσφέροντας προστασία από το κρύο ή τη ζέστη, τον ήλιο ή το στρες. Υπό αυτές τις συνθήκες, καλώς εχόντων των πραγμάτων, πολύ σύντομα θα γίνει εμφανής και η όποια επιτυχία μας.