Έχοντας αναλύσει το πως δημιουργούνται οι σπόροι σε προηγούμενα άρθρα, έχουν τεθεί οι σωστές βάσεις προφανώς, για να τους γνωρίσουμε ακόμα καλύτερα. Κατ' αρχάς λοιπόν, τα σπέρματα αποτελούνται απλά, από 3 μέρη, το Περισπέρμιο, τις Κοτυληδόνες και το Έμβρυο. Το Περισπέρμιο αποτελεί έναν εξωτερικό, λεπτό, μεμβρανώδη και σκληρό φλοιό βεβαίως, ο οποίος περιβάλλει και προστατεύει τους σπόρους. Αναλυτικότερα, στη μέση του περισπερμίου βρίσκεται μια μικρή προεξοχή, ο λεγόμενος Ομφαλός, ο οποίος και συνδέεται με το καρπόφυλλο μέσω ενός λεπτού σωλήνα, του Ομφάλιου λώρου. Χάρη σε αυτόν, το ίδιο το λουλούδι μεταφέρει θρεπτικούς χυμούς στα σπέρματα, τις μελλοντικές αποθησαυριστικές ουσίες.

Βαθύτερα του περισπερμίου εν συνεχεία, υπάρχουν οι κοτυληδόνες· όργανα που συναντάμε μονάχα στα Αγγειόσπερμα λουλουδια, σε εκείνα δηλαδή, στα οποία και παρατηρείται το φαινόμενο της Διπλής γονιμοποίησης. Σε αυτά τα όργανα θα τοποθετηθούν και επισήμως οι αποθησαυριστικές ουσίες φυσικά, ώστε να χρησιμοποιηθούν στο μέλλον. Χρειάζεται να επισημανθεί όμως, πως τα λουλούδια ταξινομούνται και βάση των Κοτυληδόνων που φέρουν οι σπόροι τους, σε Μονοκότυλα ή Μονοκοτυλήδονα και σε Δικότυλα ή Δικοτυλήδονα. Από την άλλη, και στα Γυμνόσπερμα παρατηρούνται μιας κάποιας μορφής κοτυληδόνες, οι Ψευδείς κοτυληδόνες, οι οποίες και είναι δυνατό να ξεπεράσουν ακόμα και τις 5 σε αριθμό.