Αγγειόσπερμα λουλούδια ορίζονται όλα εκείνα, τα οποία εμφανίζουν τα σπέρματα τους εντός αγγείων. Ακριβώς αυτά τα αγγεία, οι επονομαζόμενοι καρποί δηλαδή, διακρίνονται σε 2 κύρια είδη, που με τη σειρά τους χωρίζονται επιπλέον, σε δεύτερο ή και σε τρίτο επίπεδο. Οι λεγόμενοι Ξεροί καρποί κατ' αρχάς λοιπόν, διαθέτουν σκληρό περικάρπιο, ξυλώδες, λεπτό ή μεμβρανώδες, σχηματισμένο πάντα από νεκρά κύτταρα. Δύο υποείδη τους θα συναντήσουμε βεβαίως, τους Αδιάρρηκτους, που δεν ανοίγουν αυτόματα όταν ωριμάσουν και τους Διαρρηκτούς, που ανοίγουν. 

Οι πρώτοι, χωρίζονται σε 3 είδη επιπλέον· στο Αχαίνιο, όπου ένα, δύο ή σπανιότερα τέσσερα σπέρματα αποχωρίζονται το περικάρπιο, μονάχα κατά την εκβλάστηση, στο Καρυόψις, όπου το περικάρπιο είναι αδιαχώριστα συνενωμένο με το σπέρμα και τέλος στο Κάρυο, όπου το περικάρπιο είναι ξυλοποιημένο και δεν συνενώνεται με το σπέρμα. Οι δεύτεροι με τη σειρά τους, διακρίνονται στην Κάψα, έναν πολυχώρο καρπό γεμάτο οπές, στον μεμβρανώδη Χέδροπα (Λοβός - Όσπριο), που είναι μακρουλός και απελευθερώνει τα σπέρματα του κατά την ωρίμανση, στο δίχωρο Κεράτιο, το οποίο σκίζεται κατά την ωρίμανση και στον Θύλακα, ο οποίος και ανοίγει από τη μια του πλευρά.

Στους Σαρκώδεις καρπούς τώρα, εντοπίζονται όλοι εκείνοι οι οποίοι και διαθέτουν σαρκώδες περικάρπιο. Τρία είδη τους συναντάμε και εδώ βεβαίως, τη Δρύπη, που έχει σαρκώδες περικάρπιο, αποξυλωμένο πυρήνα και τα διάφορα τμήματα της παρατηρούνται εύκολα, τη Ραξ (Ράγα), η οποία δεν έχει πυρήνα, μα τα σπέρματα της βρίσκονται μοιρασμένα στο χυμώδες μεσοκάρπιο και τέλος, τον σακχαρώδη Ψευδή ή το Συγκάρπιο, όπου με τη συμμετοχή της ανθοδόχης στην δεύτερη περίπτωση, παρατηρούνται σπόροι και εντός της.

Βάση του Σχηματισμού τους βέβαια, οι καρποί διακρίνονται και σε δύο διαφορετικά είδη· σε Γνήσιους, οι οποίοι και σχηματίζονται μονάχα από την ωοθήκη και σε Ψευδείς, οι οποίοι και σχηματίζονται με τη συμμετοχή και άλλων τμημάτων του άνθους, της ανθοδόχης για παράδειγμα ή και του κάλυκα!