Διάφορα βολβώδη λουλούδια, με χαρακτηριστικότερο το Λίλιουμ (Lilium) βέβαια, πολλαπλασιάζονται με τα υπέργεια βολβίδια, τα οποία και θα συναντήσουμε πάνω στους βλαστούς τους συχνά πυκνά, ωσάν μικρά, μασχαλιαία σφαιρίδια. Η χρήση τους είναι προφανής φυσικά· η πτώση τους σηματοδοτεί τη ριζοβολία τους, με αποτέλεσμα τον πολλαπλασιασμό και τη διάδοση τους. Ακριβώς αυτό θα εκμεταλλευθούν κι οι κηπουροί καλλιεργητές, ώστε απλά, γρήγορα και προφανώς, ανέξοδα, να δημιουργήσουν έναν νέο σημαντικό πληθυσμό, από διάφορα, αγαπημένα τους λουλουδια! Αναλυτικότερα λοιπόν, πρώτα πρώτα αφαιρούμε τα βολβίδια (1) από τους βλαστούς, ένα γεγονός, το οποίο και πραγματοποιείται με το τέλος της καλλιεργητικής περιόδου. Ακολούθως, φυτεύουμε (2) το συντομότερο δυνατό σε μία γλάστρα, σύμφωνα με τον κλασικό τρόπο φύτευσης. Προσοχή βεβαίως, θα πρέπει να δίδεται πάντοτε στο βάθος φύτευσης και προφανώς, στους κινδύνους, που θα μπορούσαν να μας αναγκάσουν να μετακινήσουμε τα νέα μας λουλούδια, σε ασφαλή σημεία. Υπό αυτές τις συνθήκες, όταν αυτά μεγαλώσουν αρκετά, ο κήπος θα μπορούσε να τα φιλοξενήσει, ώστε ο κηπουρός καλλιεργητής να μπορεί να τα μεταφέρει (3) και επισήμως! Ο ακριβής χρόνος που απαιτείται για να συμβεί αυτό βέβαια, ποικίλει από λουλούδι σε λουλουδι, μιας και το καθένα συνεχίζει να μεγαλώνει τελικά, βάσει της δικής του, μοναδικής ταχύτητας...